Lieke

Doornroosje

Je ligt daar zo stil
Je lipjes zijn een beetje blauw
Een nieuwe dag is aangebroken
Maar niet voor jou

Het gat in mij schuurt aan de randen
Het wordt steeds groter, ik ben bang
Zacht streel ik je koude handen
En druk een kusje op je wang

Mijn lieve dochtertje, je was mijn leven,
Mijn reden van bestaan, mijn last, mijn zon
Alles, alles zou ik willen geven
Als ik je wakker maken kon

Maar onweerhoudbaar groeit nu het besef in mij
Jouw sprookje is voorgoed voorbij

Papa

Lieve Lieke,

Jouw mooie lach…
Jouw lieve stem…
Jouw stralende ogen…
Jouw armen om me heen…

Het zijn voor mij enkel nog herinneringen
Ik zal je verschrikkelijk gaan missen.

Je broertje.

Lieve schat, toen je 11 jaar was kreeg je
ons hondje Gwinnie.
Wat je over Gwinnie zei zou ik over jou
willen zeggen:

“Jij bent het zonnetje hier
Jij bent het stukje lucht tussen al
die wolken.
Jij bent het zonnetje in huis.
Jij komt ons allemaal opvrolijken.”

Bedankt lieve schat. Jij bent onze heldin.

Mama.

Lieve Lieke,

Jouw lieve lach, het plezier in jouw leven.
Waarom duurt dat dan maar zo even.
Te snel is jouw leven voorbij,
Jij betekende zoveel voor mij.
Voor iedereen is het ongelooflijk dat jij bent heengegaan,
Waarom word dit jou, je familie en vrienden aangedaan?
Jouw laatste woorden aan mij waren “De volgende keer vertel ik verder, oke?”
Maar daar gaat t nu niet mee.
De mooie, grappige, lieve, leuke herinneringen, ze zullen voor altijd blijven bestaan,
nooit zullen die meer uit mijn hoofd en hart weggaan.
Lieve Lieke ik zal je nooit vergeten,
dat moet je zeker weten!

Esmé

Bowe

Lieve Lieve Lieke, Hetty, Frank en Robbie,

Namens de stichting FOK wil ik iets zeggen over jullie en ook onze Lieke.

Lieke is vanaf 1998 tot 2005 acht jaar achter elkaar meegegaan met de FOK vakantiekampen. Eerst 2 jaar met FOK 2, toen 3 jaar in FOK 3 en uiteindelijk 3 jaar in FOK 4.
In al die jaren was ze maatjes met Jannie, Kim en Daphne. Heel veel deden ze ook in de kampen samen.
Lieke was heel vrolijk, ze lachte altijd haar heerlijke lach én ze had geweldig mooie blauwe ogen. Ze was heel betrokken bij haar omgeving. Toen we in Movieworld waren met FOK-4 kon ze vanwege haar gezondheid niet mee in een heftige attractie. Daar was ze heel teleurgesteld over maar ze heeft haar vriendinnen wel laten gaan en zei “geniet maar voor mij”!

Ik heb heel veel mooie herinneringen aan haar, ze was zo leuk. Ik wil blijven genieten van de mooie momenten die we hebben gehad. Het is moeilijk te geloven dat ze er niet meer is en dat er geen mooie momenten meer bij zullen komen.
In het boek dat we pas hebben uitgegeven zegt Lieke: FOK is net een familie. Zo voelt het ook. Ze heeft zich ook voor ‘haar familie’ ingezet door op haar school, samen met Eline, te vertellen over CF. Daardoor is een geweldig bedrag bij elkaar gebracht.

Frank schreef van de week: Het licht van ons leven is uitgegaan. Dat geldt ook voor ons, de deelnemers en de leiding van de kampen. Maar haar ster zal altijd stralen!

Fred